Համաշա աշուղլար ղայբաթին դայսան.
Բադ ամալունդան յանուղամ, յանուղ,
Ուռշանի գունաշտուր, շոհլա այ դարի,
Օ մահջամալունդան յանուղա՛մ, յանո՛ւղ:

Մահջամալուն օլմիշ դըզըլ վարաղլի,
Ալունդա մեյփուրի, փընջան արաղլի,
Գորմադում սան թաքի սարեսար աղլի,
Գիզլին խիալունդան յանուղա՛մ, յանո՛ւղ:

Ղադուն նեջա օխշադեիմ չինարա,
Չուն չինար օդունդուր, յախալար նարա,
Նաղշուն դոնդարուբսան յուզմին թը [հ]արա,
Դիշին ջիլալունդան յանուղա՛մ, յանո՛ւղ:

Գոզալ, էշխուն բու սինամի ղաշուբտուր,
Ջունուն էթմիշ, աղըլ բաշտան աշուբտուր,
Աղուզուա նողդան-նողդա դուշուբտուր.
Դոստ սիա խալունդան յանուղա՛մ, յանու՛ղ:

Քովուլ ղալխմիշ նազլու յարա վարալի,
Սինամ ուստա ղամզալարին սարալի,
Ման Սայաթ-Նովա[յ]ամ, յարդան յարալի,
Համաշա ալինդան յանուղա՛մ, յանո՛ւղ:

Դու միշտ չար ես խոսում աշուղանց մասին,
Էդ քո արարքներից վառված եմ, վառված,
Շողքդ արևի է, ցոլքդ` հանց լուսին,
Էդ քո լույս պատկերից վա՛ռված եմ, վա՛ռված:

Ոսկեջրած, լուսե պատկեր դու ունես,
Ձեռքումդ արաղով լիքը թաս ունես,
Քեզ պես մեկը չկա, խելքի ծով ունես,
Քո թաքուն մտքերից վա՛ռված եմ, վա՛ռված:

Մարմինդ ո՞նց նմանեցնեմ չինարի,
Թե որ չինարենին փայտ է` կվառվի,
Նախշդ փոխում ես դու բյուր հազար ձևի,
Ատամներիդ փայլից վա՛ռված եմ, վա՛ռված:

Քո սերն իմ սիրտը մաս-մաս է արել,
Խենթացրել ու խելքս գլխիցս տարել,
Լույս երեսիդ պուտ-պուտ խալեր ես շարել,
Յարի սև խալերից վա՛ռված եմ, վա՛ռված:

Սիրտս նազան յարի բաժինն է դարձել,
Կրծքիս վրա բազում վերքեր է բացվել,
Սայաթ-Նովա, վերքդ յարից ես ստացել,
Մշտապես քո ձեռից վա՛ռված եմ, վա՛ռված: