Ուստի՞ գուքաս, ղա՛րիբ բըլբուլ,
Դու մի՛ լաց’լի, յիս իմ լալու.
Դու վարդ պըտռէ, յիս` գօզալին,
Դու մի՛ լաց’լի, յիս իմ լալու:

Ա՛րի բըլբո՛ւլ, խօ՛սի բարըն.
Օխնըվի քու էկած սարըն.
Քի վարդն էրից, ինձ` իմ եարըն.
Դու մի՛ լաց’լի, յիս իմ լալու:

Ման իմ գալի դիդարի հիդ,
Վունց ղարիբ բըլբուլ խարի հիդ.
Դու` վարդի հիդ, յիս` եարի հիդ.
Դու մի՛ լաց’լի, յիս իմ լալու:

Սալբուի նըման կանանչ իմ,
Ե՛կ, խօսի, ձայնիդ ճանանչ իմ,
Դու վա~րդ կանչէ, յիս եա~ր կանչիմ.
Դու մի՛ լաց’լի, յիս իմ լալու:

Ղարիբ բըլբո՛ւլ, ձայնըդ մալում,
Յիս ու դուն էրվինք մէ հալում,
Սայաթ-Նովէն ասաց` զալո՛ւմ,
Դու մի՛ լաց’լի, յիս իմ լալու:

Ուստի՞ կուգաս, ղա՛րիբ բլբուլ*,
Դու մի՛ լացիր, ես եմ լալու,
Դու վարդ փնտրիր, ես` սիրունին,
Դու մի՛ լացիր, ես եմ լալու:

Արի՛ բլբո՛ւլ, խօ՛սի բարն**,
Օրհնվի քո եկած սարն,
Քեզ վարդն այրեց, ինձ` իմ յարն,
Դու մի՛ լացիր, ես եմ լալու:

Փնտրում եմ ես իմ պատկերին
Ոնց ղարիբ բլբուլը խարին***,
Դու վարդ տենչող, ես` իմ յարին,
Դու մի լացիր, ես եմ լալու:

Նոճիի նման կանաչ եմ,
Ե՛կ խոսիր, ձայնիդ ճանաչ եմ,
Դու վա~րդ կանչի, ես յա~ր կանչեմ,
Դու մի՛ լացիր, ես եմ լալու:

Ղարիբ բլբո՛ւլ, ձայնդ մալում****,
Ես ու դու էրվենք մի հալում,
Սայաթ-Նովեն ասաց` զալո՛ւմ*****,
Դու մի՛ լացիր, ես եմ լալու: