Էս ռա՞ մամիվիդա, բիբին չի՛ քարդեմ,
Վար գեթ բոյնի բուրուգ, տանեն դուս արած,
Ճկվա ծավագեբինե ազ շեշի նարդեմ,
Դիվանա գ[ե]զիրամ, բանեն դուս արած:

Մե խոմ գավամծարե տկբիլի թութա,
Թախսիրի ման դարեմ, քալագի քո՛ւթա,
Չունքի ղան ղաթմիշամ օ շիրին սութա,
Բաս էնդու համա իմ նանեն դուս արած:

Բուլբուլի վար, վարթս էփարա ալալի
Բիբին չի քարդ հուրիզադա ջալալի,
Յըթուրմիշամ ջավաիրի հալալի,
Մադանչու պես Բադեշխանեն դուս արած:

Նիադագ վտիրի, վիձախի վիշի,
Չի՞ փաիդա` ջան դադեմ, նամիրեթ փիշի,
Բու դարդ, քի ման չաքտում, չաքմասուն քիշի,
Օչով չըլի սիրեկանեն դուս արած:

Մո՛դի Սա՛յաթ-Նովա, շեն ցոդվիլի խար,
Ղուրբանիտ միմիրեմ ռաի բարադար,
Բունա ման ղաբուլամ, Է~յ Փարվարդիգար,
Հոքիս չանիս դրախտի ջանեն դուս արած:

Էս ի՞նչ եղավ ինձ հետ, տես ի՛նչ եմ արել,
Դե վիզդ ծուռ գնա՛, տանից դուրս արած,
Խելքս տանուլ տվի նարդու խաղի մեջ,
Խենթացած շրջում եմ, գործից դուրս արած:

Քաղցր թութս ե՛ս դառնահամ շինեցի,
Մեղք եմ գործել, փորձություն ճաշակեցի,
Արդար կաթին էն ե՛ս արյուն խառնեցի,
Այդ պատճառով իմ մորիցը դուրս արած:

Ես սոխակ եմ, բազեն է հսկում վարդը,
Տես ի՛նչ արեց հուրիի զարմ կախարդը,
Կորցրեցի իմ ադամանդե զարդը,
Քանց հանքափոր` Բադեշխանից* դուրս արած:

Հառաչում եմ, շարունակ լաց եմ լինում,
Ջանք արեցի` բայց դե ոչինչ չի ստացվում,
Իմ էս ցավից ոչ ոքի չեմ կամենում,
Ոչ ոք չլնի սիրեկանից դուրս արած:

Սա՛յաթ-Նովա, սև է քաշածդ օրը,
Մատաղ լինեմ, մեռնեմ ճամփի եղբորը,
Տե~ր, պատրաստ եմ ես քաշելու էդ օրը,
Հոգիս չանես դու դրախտից դուրս արած: