Աշխարհէմէն բէզարիլ իմ, էլ բերնումըս համ չըկայ, չէ՛,
Թառամիլ է սըրտիս վարդըն, սափա, զօղ ու դամ չըկայ, չէ՛,
Ամէն մարդ ի՛րան է քաշում, դարդիման համդամ չըկայ, չէ՛,
Բոլորըն ղամքաշ ին դառի` ուրախ սիրտ անգամ չըկայ, չէ՛:

Դառըն խօսքով սիրտըս խուցից` վադի ձեռնէ՛մէն գուլամ յիս,
Դօստիրըս դուշման ին դառի, եադի ձեռնէ՛մէն գուլամ յիս,
Մէկ չէ, էրկու չէ` աշխարհում շատի ձեռնէ՛մէն գուլամ յիս,
Էյթիբարըն վիրացիլ է, ասկ ու բարեկամ չըկայ, չէ՛:

Է~յ ադալաթ հուքմի-հէ՛քիմ, սուչըս ի՞նչ է, ա՛սա ինձի,
Վուր հագցըրիր իմ չուզեցած սիվ ու սուգ լիբա՛սըն ինձի,
Խըմցըրեցիր անմիղ տիղըն էս աղուի թասըն ինձի.
Հոգուդ մէջ` ի՛նսափ, սըրտումըդ շընուք ու քարամ չըկայ, չէ՛:

.....................................................................................

Թէ ռուխսաթ տան` սիրտըս բանամ, կու տեսնիք` դարդիրըս ծով ա,
Դօվրանէմէն դուս ին գըցի, իմ տիղըս բըռնողըն ո՞վ ա,
Ասում ին` տարքըդ թամամից, լա՛ց ու վո՛ւղբա, Սա՛յաթ-Նովա,
Հէյ վա~խ, էլ ձեռիս քամանչա, մէջլիսումըն ջամ չըկայ, չէ՛:

Էս աշխարհից հոգնել եմ ես, բերանումս էլ համ չկա, չէ՛,
Թառամել է սրտիս վարդը, խնջույք, ժամանց, քեֆ չկա, չէ՛,
Ամեն մարդ ի՛րեն է քաշում, սրտակից ընկեր չկա, չէ՛,
Բոլորը չարքաշ են դարձել` ուրախ սիրտ անգամ չկա, չէ՛:

Դառը խոսքով սիրտս խոցեց` ես վատի ձեռքից եմ լալիս,
Ընկերներս թշնամացան, օտարի ձեռքից եմ լալիս,
Մեկ չէ, երկու չէ, աշխարհում ես շատի ձեռքից եմ լալիս,
Վստահությունը վերացավ, ազգ ու բարեկամ չկա, չէ՛:

Ո~վ արդարադատ դատավոր, մեղքս ի՞նչ է, ասա՛ դու ինձ,
Որ հագցրիր իմ չուզեցած էս սեւ ու սուգ սքեմը ինձ,
Խմեցրեցիր անմեղ տեղը դառնության էս թասը դու ինձ,
Հոգուդ մեջ գութ ու կարեկցանք, սրտումդ` շնորհք չկա, չէ՛:

.....................................................................................

Թե որ թույլ տան` սիրտս բանամ, կտեսնեք` ցավերս ծով ա,
Իմ վիճակից վանել են ինձ, իմ տեղը բռնողը ո՞վ ա,
Ասում են` ժամդ լրացավ, լա՛ց ու ողբա՛, Սա՛յաթ-Նովա,
Հեյ վա~խ, էլ ձեռքիս քամանչա, խնջույքներում թաս չկա, չէ՛: