Հիմքըդ վերըստին նուրեցին, չաղ արին, Մողնու սուրբ Գե՛ւուրք.
Քար ու կիրըդ օխչըրի կաթ շաղ արին, Մողնու սուրբ Գե՛ւուրք.
Աջ ու ձախ կախեցին` բրօլէ ճաղ արին, Մողնու սուրբ Գե՛ւուրք.
Յիրգնուց լուսըն վըրէդ կամար-թաղ արին, Մողնու սուրբ Գե՛ւուրք:

Պատիրըդ` կարմիր ագուրով, սընիրըդ` տաշ մարմար քարով,
Հընդու միջէմէն դուս էկած վարագուրըդ` ղալամքարով,
Թագիրըդ` անգին ակնիրով, զգիստըդ` զարբաբով, զարով.
Բիմըդ ու խաչկալըդ դրախտի բաղ արին, Մողնու սուրբ Գե՛ւուրք:

Վիրնատունդ` սանդալէ տախտակ, ռանգըն է տօրօնի նըման.
Հոգով ու մարմնով կու սըրբվի, ով քիզ գուքայ մօնի նըման.
Տապանակ ուխտի կըտակաւ խորանդ Ահարոնի նըման.
Միաբանքըդ քաղցըր ձայնով տաղ արին, Մողնու սուրբ Գե՛ւուրք.

Հիմքդ կրկին նորոգեցին, ճոխացրին, Մողնու սուրբ Գե՛ւորգ*.
Քար ու կիրդ ոչխարի կաթ շաղ արին, Մողնու սուրբ Գե՛ւորգ.
Աջ ու ձախ բյուրեղյա ջահեր կախեցին, Մողնու սուրբ Գե՛ւորգ.
Երկնի լույսը վրադ կամար-թաղ արին, Մողնու սուրբ Գե՛ւորգ:

Պատերդ` կարմիր աղյուսով, սյուներդ` խաս մարմար քարով,
Հնդկաստանից բերված բեհեզ վարագույրդ` ոսկեկարով,
Թագերդ` անգին ակներով, զգեստդ` մետաքս-նկարով,
Բեմ ու խաչկալդ դրախտի բաղ արին, Մողնու սուրբ Գեւորգ:

Վերնատունդ` սանդալ ծառից, երանգն է տորոնի նման.
Հոգով մարմնով կսրբվի, ով գա քեզ ծառայի նման.
Տապանակ ուխտի կտակով խորանդ Ահարոնի նման.
Միաբանքդ քաղցր ձայնով տաղ արին, Մողնու սուրբ Գե՛ւորգ:
.................................................................................................**